Gelişmeler

“Nerede o eski bayramlar” cümlesini bu sene geçmiş bayramlardan daha sık duyar olduk. Öncesinde sadece büyüklerimiz eski bayramları özlemle anarken, bu yıl genç yaş gruplarının da bayramı tam anlamıyla yaşayamaması, hepimizde bir eksiklik ve yalnızlık hissi yarattı. Bu yıl, tıpkı geçen yıl olduğu gibi kalabalık sofralara oturamadık, ev ziyaretlerini yaparak büyüklerin pamuk ellerinden öpemedik. Eskiye dair, çocukluğumuza dair bayram anılarını daha fazla dile getirdik ve eski bayramların neşesinin artık olmamasına hüzünlendik. Eskiye özlem neyden kaynaklanıyor diye araştırdığımızda, bilim adamlarının eskiye dair kötü anılarımızı sildiğimizi, dolayısıyla geçmişte yaşananların bize her zaman olumlu göründüğünü söylüyorlar. Ama bir dakika! Geçmiş bayramları yaşatmayan biz...

Yıllar geçse de ilk kez öptüğümüz o minicik avuçları ve küçücük ayakları hiç unutmayız.

Özellikle bebeklik döneminde anne ve çocuğun bağı bambaşkadır. Çocuk annesinin göğsünde kalp atışını duydukça sakinleşirken, anne ise o minik insanın kokusuna doyamaz. Birbirinin sıcaklığından, birbirinin kokusundan, sesinden beslenir bu dönemde her iki taraf. Babaların dışarıdan izleyip anlam veremediği aşk dolu günler başlar Çocuk anne delisidir, anne ise her an dışarıdan gelebilecek tehlikelere karşı tetikte bir kaplan.